Veda

Merhaba

bu gerçek bir intihar notudur. her şeye başlamadan önce geçen yazımdaki oyunun çözümünü açıklayayım sizlere. ilk baştaki safsata kısımlarını geçersek asıl oyunun yer aldığı ve sadece bir kişinin çözebileceği şekilde düzenlediğim oyunu aslında kimsenin anlayamayacağı bir şekilde düzenlemiştim. anlaması gereken insan eski sevgilimdi. cümlenin başında her şeyimin doğumu derken onun doğum günü olan 7 martı anlamasını istemiştim. beni az tanıyanlar onun o tarih olduğunu zaten anlamışlardı. onun bir gün sonrasında derken bu düşüncemi eski sevgilimin doğum gününü kutlamadan önce böyle kötü bir olayla yeni yaşına girmesini istemediğim için 8 martı kastediyordum. sadece benimle evlenebileceğin yer derken zamanında bornova metro istasyonuna yakın bir yerdeki banklara oturduğumuzda ona 'buraya benimle oturmayan benimle evlenemez' demiştim ve yanlış hatırlamıyorsam hemen dibinde bir çocuk parkı vardı ve oradaki kaydırakta onu bekleyeceğimi bilmesi için kayar bir vaziyette ifadesini kullandım. bu cümleyi onun dışında okuyanlar sadece 'kayar' ifadesinden herhangibir parkta onu bekleyeceğimi düşüneceklerdi. ama yerini ilk başta sadece onun anlayabileceği bir cümle kullandığım için kimse bilemeyecekti. sonrasındaki cümlede bunu okuyan diğer insanlar 'sana yakın bir yer seçtim' ifademden onun evine yakın bir parkta bu olayın olacağını düşüneceklerdi. ama aslında ikimizin de okulu bornovadaydı ve park okula yakındı. o cümle diğer insanları aradan çıkartmak içindi ve bu cümlelerimin asıl amacı benimle konuşmayı uzun zamandır reddeden eski sevgilimle son bir kez görüşebilmekti.

bu yazıları sadece birkaç insanın okuduğunu düşünürken okul yönetim kadrosundan da birkaç öğretmenin öğrendiğini ve okuldaki bazı insanların ne olup bittiğini anlamaya çalıştığını öğrendim. işler biraz garip bir hâl almıştı benim açımdan.


7 mart gecesi eski sevgilim beni aradı ve yanıma geleceğini söyledi. o gece yanıma geldi sabah olana kadar dışarıdaydık sonra okula girdik ardından derslere girmeyeceğini söyledi falan filan derken öğleye kadar birlikteydik. o gün benim hayatımın en güzel günü olabilir. yanımda geçirdiği vakit için ona gerçekten minnettarım. bana yeniden hayat enerjisi vermişti geçici bir süreliğine.

fakat tüm bu oyun falan aslında sadece gözüken. bir de asıl oyun var ki bunu benim dışımda kimse bilmedi. evet, oyunun asıl amacı eski sevgilimle son bir kez görüşmekti ama tarih sanılan tarih değildi. asıl tarih 12 mart. yani bugün. blog yazısının tarihi her ne kadar 10 saat geriyi gösterse de şu an içinde bulunduğumuz tarihti hayatıma veda edeceğim zaman.

peki neden diye sorarsanız benim her şeyim dayımdır. size kısaca dayımı anlatayım. dayım çok uzun bir ömür yaşamamış bundan 4 sene önce kalp krizinden vefat etmiş her şeyden çok önemsediğim ve sevdiğim tek insandı. onu ölüme iten olaylar ise çok acıklıdır. vefatının ardından telefonuna girildiğinde bir sürü telefon kaydı vardı telefonunda. tüm aramalarını kaydediyormuş. hepsi dinlendiğinde ortaya bir film senaryosu çıkmıştı bir erkeğin bir orospuya olan aşkı ve çeşitli insanların dayımın üzerinde oynadığı karaktersizce olaylar niteliği içeren. dinlemek isteyeceğinizi düşünmüyorum. dayımı tanıyorum. bunları bünyesinin kaldırabileceği bir insan değildi. yaşamaya devam etti pes etmeden ama vücudu dayanamadı acıya bir süre sonra. 8. sınıf sbs'ye gireceğim güne bir hafta vardı hiç unutmam. şimdi lise 4'üm ve 1 gün sonra ygs sınavım var. dayımın bu yaşadığı olayların neredeyse birebir aynısını yaşadığımı öğrendim birkaç saat önce. dayımın o hayattayken var olan reenkarnesi gibiyim. neyse bu konuyu daha fazla uzatmayacağım. sadede gelirsek dayımın doğum günü 11 marttı. bir gün sonrası ise 12 mart.

buraya pek fazla vasiyet yazmak istemiyorum ama düşündüm ki bu kararımı gerçekleştirdiğimde insanlar hiçbir şey bilmezse yanlış yapacağımı düşündüm. kendimle ilgili bazı şeyleri anlatmam gerektiğini düşünüyorum.

öncelikle bu durumumu paylaştığım insanlar sadece 6 yakın erkek arkadaşım ve eski sevgilimdi. erkek arkadaşlarımın tamamı değil neredeyse hiçbiri bu durumumu önemsemedi bu beni üzdü. eski sevgilim son gün olduğunu söylediğim zamana kadar önemsememişti gurur vebenzeri sebeplerden bu beni üzdü. bu olay arkadaşlarım vesilesiyle aileme, benim  yaptığım bazı  farkında olmadığım hatalardan okul yönetimine kadar gitti ve bu beni üzdü. eski sevgilimle son birlikte oluşumuz beni gerçekten çok mutlu etti ama o gün anlattığı neredeyse her şeyin ve davranış biçimindeki güzelliğin her birinin şu sıralarda yalan olduğunu öğrenmek beni üzdü. eski sevgilimin çevresindeki karaktersiz entrikacıların benim üzerimde oynadığı olayları öğrenmek beni üzdü. bunları burada tek tek sıralamama gerek yok. öğrenmek isteyen öğrenir bir şekilde. çok zeki olduğunu düşündüğüm okul müdür yardımcımızın bana söylediği sürüyle yalanı bilmeme rağmen yüzüne söylememem beni üzdü. ailemin bu olayı öğrendiğinde 'duygu sömürüsü yaparız da vazgeçer belki' şeklinde içlerine gelen şeytan dürtüşüyle ne kadar gerçekten de bensiz yapamayacak dahi olsalar benim karşıma geçip 'oğlum biz sensiz yapamayız' demeleri beni üzdü. eski sevgilime yaptığım tüm emeklerin gösterdiğim tüm değerin bir hiç uğruna olduğunu öğrenmek beni üzdü.bana o gün iyi davranmasının ardından bir şey sormak için birkaç gün sonra onu aradığımda beni terslemesi beni üzdü.

ademoğulları, düşünceme göre gelişen feminizmin yarattığı erkekler duygusuzdur kadınlar duygusaldır, kırılgandır gibi bir algı var. bu doğru değil. dayım, ben ve nice erkek duygusallığı ve romantikliği hatsafhada yaşayan ve aşırı kırılgan bir yapıya sahip insanlarız. sizden tek bir ricam var eğer bu yazıları okuduysanız. lütfen erkeklere iyi davranın. kimin ne yapıda olduğunu kimse bilemez. ben ve benim altımdaki nesillerde aşk acısı çeken çok fazla erkek olduğunu görüyorum. nolursunuz yapmayın. birbirinize iyi davranmak varken nolur kötü davranmayın.

insanlık adına veya herhangibir kişiye yönelik başka hiçbir vasiyetim yok. yazacağım pek bir şey de yok. kimse yatağa küs girmesin ve lütfen hepiniz kendinize iyi bakın.