katlanılamazlık

bir kağıdı 7den fazla katlayabilirsiniz. mythbusters bir bölümde bir halısaha büyüklüğündeki kağıdı 21 kere katlamıştı sanırım. çocuktum, tam hatırlamıyorum.

peki ya anlamsızlığın kendisi katlanılabilir mi? ölümden sonra hiçliğin olduğunu iliklerinde hissetmeyi başarmış biri ölmemek için kendini nasıl durdurabilir ki? çok aciz bir durum. ama ölümün kendisini zorunlu veya doğru kılan bir temellendirme de yok. bunun farkında olmak daha da aciz bir duruma sokuyor insanı. kendinin hiçbir değeri olmadığını bilmek, yaptığın eylemlerin hiçbirinin kıymetinin olmaması, öylesine boşluğa yuvarlanmak, düşünerek bu noktaya gelmiş ve bunu durduramayan biri için bir delilik ve katlanılması imkansız bir durum. bu umutsuzluk nereye kadar sürecek böyle? belki de buna katlanamayan ilk insan uydurdu tanrıyı hayatta kalabilmek ve çıkmazdan kurtulabilmek için. bir motivasyon bulabilmek için. kimin umrunda. sikeyim ilk insanı. ben kendimi kurtaramıyorum daha. tüm yapmak istediklerim bana bakıyor uzaktan. onları kaybetmek istemiyorum. ama zorundayım. ve beni bu karamsarlıktan kurtarabilecek hiçbir canlı, cansız en ufak şey yok. günler geçmek bilmiyor. şimdi bi sigara yaktığımda odadaki kedi çıkmak isteyecek yattığı yerden kalkıp kapının önüne giderek. yakamıyorum. umarım ben ölmeden önce psikoloji ve onunla gönülden ilgilenenler soyut, somut her anlamda ölürler. blogu da sikeyim. yazmıyorum bi daha aklıma esene kadar.